Przedwojenna kuchnia Warszawy — co jadano?
Przedwojenna Warszawa była miastem pełnym różnorodnych kultur, co przekładało się również na kuchnię. W wielu potrawach z tamtego okresu zauważyć można wpływy żydowskie, niemieckie, francuskie i rosyjskie, choć nie brakowało oczywiście dań kuchni staropolskiej. Czym charakteryzowała się gastronomia przedwojennej Warszawy i jakie dania zachowały się w pamięci mieszkańców stolicy?
Warszawa lat 20. i 30.
Początek XX wieku był okresem rozkwitu różnego rodzaju lokali, w których serwowano dania polskiej kuchni — były to zarówno drogie restauracje, uczęszczane przez warszawską elitę, jak i liczne bary, w których można było zjeść posiłek w przystępnej cenie. W latach 20. Warszawa nazywana była Paryżem Północy i cieszyła się znakomitą renomą m.in. ze względu na szybki rozwój miasta, a także wysoką kulturę osobistą i elegancję mieszkańców. Warszawiacy chętnie odwiedzali restauracje, bary i kawiarnie — życie towarzyskie tętniło tam jak nigdy dotąd.
Niestety, wskutek II wojny światowej, nie zachowało się wiele jadłospisów. Z tych nielicznych jednak łatwo wywnioskować, że warszawska kuchnia była przede wszystkim różnorodna, gdyż łączyła w sobie tradycyjne polskie smaki i zagraniczne wpływy. Niektóre z warszawskich dań do dziś cieszą się niesłabnącą popularnością w całym kraju, inne zaś odeszły w zapomnienie. Zapraszamy do zapoznania się z najsłynniejszymi potrawami i przekąskami przedwojennej Warszawy!
Zupy
Menu niemal każdej restauracji w przedwojennej Warszawie proponowało zupy takie jak rosół, żurek i barszcz. Niekiedy można było trafić na zupę szczawiową, prawdziwym rarytasem zaś była zupa rakowa. Jeśli jednak mielibyśmy wybrać najbardziej znane pierwsze danie, to z pewnością byłyby to flaczki po warszawsku — określenie „po warszawsku” jest tu dość istotne, ponieważ wskazuje ono na unikalność receptury, która wyróżniała się na tle przepisów z innych rejonów Polski. Popularnymi dodatkami do zup były kluski, pierogi i krokiety.
Dania mięsne
Wśród mięs królowała wołowina, drób i dziczyzna, nie brakowało także podrobów, takich jak wątróbki i cynaderki cielęce (znane również później, w czasach PRL). Z polską kuchnią najchętniej kojarzymy kotleta schabowego, jednak w warszawskich restauracjach lat 30. najpopularniejsze były zrazy à la Nelson, kotlety cielęce, bryzol z mielonego mięsa oraz zraziki po węgiersku . Osoby bardziej zamożne mogły cieszyć się smakiem kapłona, kaczki, perliczki, bażanta i królika. Potrawy mięsne serwowano z ziemniakami, kapustą, ogórkiem kiszonym bądź kaszą. Nie można zapomnieć także o galarecie z nóżek wieprzowych , którą podawano do wódki.
Ryby
Warszawska kuchnia nie mogłaby istnieć bez ryb. Najchętniej spożywanym daniem rybnym był karp po żydowsku (gefilte fisz). Ponadto mieszkańcy stolicy chętnie jadali sandacza po polsku, karasia w śmietanie i smażonego szczupaka, rzadziej także łososia. Do ryb podawano dodatki takie jak purée ziemniaczane, buraki i kapusta.
Desery
Smaczny obiad należy dopełnić pysznym deserem, a tych w warszawskich restauracjach i kawiarniach nie brakowało. W menu znaleźć można było: tort, lody, krem z owocami, ptysie z kremem oraz omlet z konfiturą. Ponadto każdy lokal oferował kawę, herbatę, mleko i kompot.
Warszawskie potrawy znane w całej Polsce
Wiele z warszawskich potraw kojarzonych jest dziś z tradycyjną kuchnią polską i nie powinno to nikogo zaskakiwać, gdyż była to kuchnia prosta, a składniki łatwo dostępne nawet dla ludzi niewywodzących się z wyższych sfer, przez co rozprzestrzeniła się na cały kraj.
Warszawa to miasto, które wsławiło się odwagą, determinacją i poświęceniem w okresie I i II wojny światowej. Dwudziestolecie międzywojenne było chwilową ulgą, kiedy warszawiacy po czasach udręki cieszyli się życiem i nie wiedzieli jeszcze, że czekają ich kolejne lata wyrzeczeń. To właśnie im zawdzięczamy nie tylko rozkwit kultury i sztuki, ale także odrodzenie się polskiej kuchni. Wtedy, ze względu na wpływy obcych kultur, były to dania nieco bardziej nowoczesne, dziś reprezentują tradycyjną polską gastronomię w najlepszym wydaniu.